Gewichtsverliesvergelijking: Retatrutide tegenover Mounjaro

Retatrutide of Mounjaro: Wat is Effectiever voor Afvallen?

In de afgelopen jaren is er een aanzienlijke toename geweest in de ontwikkeling en toepassing van geavanceerde geneesmiddelen ter ondersteuning van gewichtsverlies en de behandeling van type 2-diabetes. Twee innovatieve middelen die bijzondere aandacht hebben gekregen binnen de medische en farmaceutische gemeenschap zijn Retatrutide en Mounjaro (Tirzepatide). Beide geneesmiddelen zijn gebaseerd op incretine-gerelateerde werkingsmechanismen en vertegenwoordigen een nieuwe generatie van behandelingsopties voor patiënten met metabole aandoeningen.

De populariteit van deze therapieën neemt snel toe, mede dankzij veelbelovende klinische onderzoeksresultaten en toenemende vraag naar effectievere oplossingen voor obesitas en insulineresistentie. Retatrutide, een experimentele triple agonist, en Mounjaro, een reeds goedgekeurde dual agonist, bieden beide significante voordelen op het gebied van gewichtsreductie en verbetering van de glykemische controle.

Waarom de vergelijking belangrijk is voor patiënten

De keuze tussen deze twee geneesmiddelen kan echter complex zijn. Elk middel heeft unieke eigenschappen, werkingsmechanismen en toepassingsgebieden. Voor patiënten – en zorgprofessionals die hen begeleiden – is het daarom van groot belang om inzicht te verkrijgen in de verschillen, overeenkomsten en potentiële toepassingsmogelijkheden van beide middelen. Deze vergelijking helpt bij het maken van een weloverwogen keuze, afgestemd op de individuele gezondheidsdoelen en klinische behoeften van de patiënt.

Wat is Retatrutide?

Retatrutide is een experimenteel geneesmiddel dat momenteel onderwerp is van intensief klinisch onderzoek vanwege zijn veelbelovende werking bij de behandeling van obesitas en type 2-diabetes. Het middel onderscheidt zich door zijn unieke farmacologische profiel als een triple agonist, wat betekent dat het gelijktijdig drie belangrijke receptoren activeert: GLP-1 (glucagon-like peptide-1), GIP (glucose-dependent insulinotropic polypeptide) en glucagonreceptoren. Deze gecombineerde werking zorgt voor een krachtige invloed op de regulatie van bloedsuikerspiegel, eetlust en energieverbruik.

Door deze drie hormonale paden tegelijk te stimuleren, heeft Retatrutide het potentieel om grotere klinische effecten te bereiken dan bestaande medicijnen die slechts één of twee receptoren activeren. In het bijzonder blijkt uit vroege onderzoeksresultaten dat het middel aanzienlijke gewichtsreductie kan bewerkstelligen, zelfs bij patiënten met ernstige obesitas. Daarnaast toont Retatrutide een gunstige invloed op insulinegevoeligheid en vetstofwisseling.

Onderzoeksfase en voorlopige resultaten

Retatrutide bevindt zich momenteel in de fase 2 en 3 van klinische onderzoeken. In een recent gepubliceerde studie werd bij sommige deelnemers tot wel 24% lichaamsgewichtsverlies gerapporteerd na 48 weken behandeling – een resultaat dat ongekend is in het domein van farmacologische obesitasbehandeling. Hoewel het middel nog niet is goedgekeurd voor commercieel gebruik, wordt het internationaal gezien als een van de meest veelbelovende kandidaten voor toekomstige marktintroductie.

Toepassingsmogelijkheden van Retatrutide omvatten – naast gewichtsverlies – mogelijk ook de behandeling van type 2-diabetes, leververvetting (NAFLD/NASH) en andere metabole stoornissen. De komende jaren zullen cruciaal zijn om te bepalen of het middel op grote schaal kan worden ingezet, met name in vergelijking tot reeds beschikbare alternatieven zoals Mounjaro.

Wat is Mounjaro (Tirzepatide)?

Mounjaro, met de werkzame stof Tirzepatide, is een innovatief geneesmiddel dat in korte tijd wereldwijd bekendheid heeft verworven dankzij zijn effectiviteit bij zowel de behandeling van type 2-diabetes als bij gewichtsverlies. Het middel behoort tot een nieuwe klasse van incretinemimetica en werkt als een dual agonist: het stimuleert zowel de GLP-1– (glucagon-like peptide-1) als de GIP– (glucose-dependent insulinotropic polypeptide) receptoren.

Deze dubbele receptorwerking zorgt voor een synergetisch effect dat leidt tot verbeterde insulineafgifte, verlaging van de glucagonproductie, vermindering van eetlust en vertraagde maaglediging. Hierdoor wordt niet alleen de glykemische controle verbeterd, maar vindt ook een significante afname van het lichaamsgewicht plaats – twee essentiële pijlers in de behandeling van metabole aandoeningen.

Toegestane indicaties en gebruik in de praktijk

Mounjaro is officieel goedgekeurd in onder andere de Verenigde Staten (FDA) en de Europese Unie (EMA) voor de behandeling van volwassen patiënten met type 2-diabetes, wanneer leefstijlinterventies en andere orale antidiabetica onvoldoende effect sorteren. Daarnaast wordt het middel off-label en in klinische studies steeds vaker toegepast bij mensen met obesitas, zelfs zonder diabetes, wat duidt op de brede toepasbaarheid in de praktijk.

Klinische onderzoeksresultaten onderbouwen de effectiviteit van Mounjaro op overtuigende wijze. In de SURPASS-studies, een reeks grootschalige fase 3-onderzoeken, werd bij patiënten met type 2-diabetes een gemiddelde gewichtsreductie tot 15–20% waargenomen, afhankelijk van de dosering. Bovendien toonde het middel superieure resultaten ten opzichte van gevestigde GLP-1-agonisten zoals Semaglutide, zowel in termen van bloedsuikerregulatie als gewichtsverlies.

De combinatie van een krachtige werking, klinisch bewezen resultaten en een gunstig veiligheidsprofiel maakt Mounjaro tot een van de meest veelbelovende behandelingen voor patiënten met diabetes en obesitas die onvoldoende baat hebben bij conventionele therapieën.

Retatrutide vs Mounjaro: Vergelijking van Effectiviteit

Bij de afweging tussen Retatrutide en Mounjaro is het essentieel om de effectiviteit van beide geneesmiddelen vanuit meerdere perspectieven te beoordelen: gewichtsverlies, verlaging van de HbA1c-waarde bij diabetes type 2, en de duurzaamheid van het effect in combinatie met de benodigde dosering.

Vergelijking van gewichtsverliesresultaten

Op het gebied van gewichtsverlies laten beide geneesmiddelen indrukwekkende resultaten zien, al lijkt Retatrutide op dit moment een stap verder te gaan. In klinische studies heeft Mounjaro bij niet-diabetische deelnemers tot circa 20% gewichtsverlies gerealiseerd, afhankelijk van de dosis en de behandelduur.

Retatrutide toont echter in fase 2-studies zelfs gemiddelde gewichtsreducties tot 24,2% na 48 weken behandeling, waarmee het momenteel het hoogste gerapporteerde percentage in de farmacologische obesitaszorg vertegenwoordigt. Dit wijst erop dat Retatrutide – mits bevestigd in fase 3-onderzoeken – mogelijk een nieuwe gouden standaard kan worden voor farmacologische gewichtsbeheersing.

Vergelijking van HbA1c-verlaging bij diabetes type 2

Beide middelen zijn ontwikkeld met het oog op de behandeling van type 2-diabetes en hebben hun potentieel in dit domein aangetoond. In de SURPASS-onderzoeken heeft Mounjaro laten zien dat het de HbA1c-waarden met gemiddeld 1,6% tot 2,5% kan verlagen, afhankelijk van de aanvangsdosering en patiëntkenmerken. Dit overtreft de resultaten van bestaande GLP-1-middelen zoals Semaglutide.

Retatrutide bevindt zich nog in een eerder stadium van onderzoek, maar voorlopige data wijzen op een vergelijkbare of zelfs hogere HbA1c-reductie bij patiënten met type 2-diabetes. De exacte cijfers zijn nog beperkt beschikbaar, maar de gecombineerde activering van drie receptoren biedt theoretisch een krachtiger metabool effect dan bij duale agonisten.

Duur van het effect en benodigde dosering

Wat betreft de duurzaamheid van het effect tonen beide middelen langdurige werkzaamheid, mits consistent toegediend. Zowel Mounjaro als Retatrutide worden als wekelijkse subcutane injecties toegediend, wat de therapietrouw ten goede komt.

Mounjaro is al op de markt en heeft een goed gedefinieerd doseringsschema (meestal variërend van 5 mg tot 15 mg per week). Retatrutide, nog in ontwikkeling, wordt in uiteenlopende doseringen getest – van 1 mg tot 12 mg – waarbij hogere doseringen samenhangen met sterkere effecten, maar mogelijk ook met meer bijwerkingen. De optimale onderhoudsdosis moet nog worden vastgesteld in fase 3-onderzoeken.

Samenvattend:

• Gewichtsverlies: Retatrutide laat tot nu toe het hoogste potentieel zien.
• HbA1c-verlaging: Beide middelen zijn zeer effectief; Mounjaro is al klinisch bevestigd, Retatrutide toont sterke voorlopige resultaten.
• Duur en dosering: Beide zijn wekelijkse injecties met langdurige werking; Mounjaro heeft het voordeel van gevestigde doseringsrichtlijnen.

Retatrutide vs Mounjaro bij Obesitasbehandeling

Kenmerk	Retatrutide	Mounjaro (Tirzepatide)
Werkingsmechanisme	Triple agonist: GLP-1, GIP, glucagon	Dual agonist: GLP-1 en GIP
Goedkeuring in EU	Nog niet goedgekeurd	Ja, goedgekeurd voor diabetes en obesitas
Status in Nederland	Alleen in onderzoek (klinisch)	Verkrijgbaar op voorschrift
Gemiddeld gewichtsverlies	Tot 24% (voorlopige data)	Tot 20% (bewezen in studies)
Gebruiksvorm	Wekelijkse injectie	Wekelijkse injectie
Bekende bijwerkingen	Maag- en darmklachten, vooral bij hoge dosis	Misselijkheid, diarree, verminderde eetlust
Toepassing bij diabetes type 2	Onderzoek loopt	Goedgekeurd voor gebruik
Toepassing bij obesitas	Veelbelovend, maar nog in studie	Officieel goedgekeurd
Verwachte markttoegang	Vanaf 2025 of later	Reeds op de markt
Begeleiding door arts vereist	Ja	Ja

Bijwerkingen en Veiligheidsprofiel

Een essentieel aspect bij het vergelijken van Retatrutide en Mounjaro is hun bijwerkingenprofiel en de verdraagbaarheid bij langdurig gebruik. Hoewel beide middelen werken via incretine-gerelateerde mechanismen, zijn er nuances in de aard, frequentie en ernst van bijwerkingen die van invloed kunnen zijn op de keuze van behandeling.

Mogelijke bijwerkingen van Retatrutide

Aangezien Retatrutide zich nog in de klinische onderzoeksfase bevindt, zijn de beschikbare gegevens met betrekking tot bijwerkingen voorlopig. De tot nu toe gerapporteerde bijwerkingen komen grotendeels overeen met wat men kent van andere incretine-agonisten, maar lijken in sommige gevallen iets uitgesprokener te zijn. Veelvoorkomende bijwerkingen zijn onder andere:

• Misselijkheid
• Diarree
• Verminderde eetlust
• Buikpijn
• Obstipatie
• Overgeven

Er zijn aanwijzingen dat hogere doseringen van Retatrutide gepaard gaan met een grotere kans op gastro-intestinale klachten, vooral in de eerste weken van behandeling. Deze klachten zijn doorgaans dosisafhankelijk en van voorbijgaande aard. Er zijn vooralsnog geen ernstige of levensbedreigende bijwerkingen gemeld, maar langere termijnstudies zijn noodzakelijk om het volledige veiligheidsprofiel te bevestigen.

Bekende bijwerkingen van Mounjaro (Tirzepatide)

Mounjaro is inmiddels goedgekeurd voor gebruik en heeft een uitgebreid klinisch en post-marketing veiligheidsdossier opgebouwd. De meest gemelde bijwerkingen zijn vergelijkbaar met die van GLP-1-agonisten, waaronder:

• Misselijkheid
• Diarree
• Verminderde eetlust
• Obstipatie
• Dyspepsie (indigestie)
• Overgeven

In zeldzamere gevallen zijn er meldingen van:

• Pancreatitis
• Galstenen
• Allergische reacties
• Toegenomen hartslag

Net als bij Retatrutide treden de meeste bijwerkingen vooral op aan het begin van de behandeling en nemen ze af na verloop van tijd. Mounjaro wordt over het algemeen als goed verdraagbaar beschouwd wanneer de dosering geleidelijk wordt opgebouwd.

Welke behandeling wordt beter verdragen?

Op basis van huidige gegevens lijkt Mounjaro over het algemeen beter verdragen te worden, vooral omdat het geneesmiddel reeds in de praktijk wordt toegepast met goed beschreven doseringsprotocollen en ondersteunende maatregelen tegen bijwerkingen. Patiënten en artsen zijn bovendien meer vertrouwd met de respons op duale incretine-agonisten.

Retatrutide, hoewel veelbelovend, laat in vroege studies een iets hogere incidentie van maag-darmklachten zien, met name bij hogere doses. Of dit zich zal vertalen in een verschil in lange termijn-verdraagbaarheid ten opzichte van Mounjaro, moet nog blijken uit fase 3-onderzoeken en praktijkervaring.

Conclusie: Voor nu biedt Mounjaro het meest voorspelbare veiligheidsprofiel, terwijl Retatrutide op dit punt nog verdere bevestiging behoeft. Bij de keuze van behandeling dient men dus rekening te houden met individuele gevoeligheid voor bijwerkingen en de beschikbaarheid van begeleidende medische ondersteuning.

Beschikbaarheid en Toekomstperspectief

Huidige beschikbaarheid in Nederland en Europa

Mounjaro (Tirzepatide) is sinds september 2022 goedgekeurd door het Europees Geneesmiddelenbureau (EMA) voor de behandeling van volwassenen met type 2-diabetes. In april 2024 heeft de Europese Commissie de goedkeuring uitgebreid naar de behandeling van obesitas en overgewicht bij volwassenen met een BMI ≥30 kg/m² of ≥27 kg/m² met ten minste één gewichtgerelateerde comorbiditeit, in combinatie met een caloriearm dieet en verhoogde fysieke activiteit .

In Nederland is Mounjaro beschikbaar voor de behandeling van type 2-diabetes. Voor de indicatie obesitas is het middel goedgekeurd, maar wordt het momenteel nog niet vergoed. Off-label gebruik voor gewichtsverlies is mogelijk, maar vereist medisch toezicht en wordt niet standaard vergoed .

Retatrutide bevindt zich nog in de klinische onderzoeksfase (fase 2 en 3) en is momenteel niet beschikbaar op de Europese markt. Er lopen studies om de werkzaamheid en veiligheid van het middel te evalueren bij patiënten met obesitas en cardiovasculaire aandoeningen .

Voorspellingen over goedkeuring en markttoegang

Voor Mounjaro is de verwachting dat, na de recente uitbreiding van de goedkeuring, het middel in de nabije toekomst breder beschikbaar zal worden voor de behandeling van obesitas in Europa. De daadwerkelijke beschikbaarheid en vergoeding kunnen per land verschillen, afhankelijk van nationale procedures en onderhandelingen.

Retatrutide zal, afhankelijk van de uitkomsten van de lopende klinische studies, mogelijk in de komende jaren een aanvraag voor markttoelating indienen bij de EMA. De exacte tijdlijn hiervoor is nog niet bekend.

Wat kunnen patiënten in de nabije toekomst verwachten?

Patiënten in Nederland kunnen momenteel Mounjaro verkrijgen voor de behandeling van type 2-diabetes. Voor de behandeling van obesitas is het middel goedgekeurd, maar nog niet standaard beschikbaar of vergoed. Het is raadzaam om met een arts te overleggen over de mogelijkheden en eventuele vergoedingen.

Wat betreft Retatrutide zullen patiënten voorlopig moeten wachten op de afronding van klinische studies en eventuele goedkeuringen. Deelname aan klinische onderzoeken kan een optie zijn voor sommige patiënten; dit dient besproken te worden met de behandelend arts.

Conclusie: Mounjaro is momenteel beschikbaar in Nederland voor de behandeling van type 2-diabetes en heeft recent goedkeuring gekregen voor de behandeling van obesitas. Retatrutide is nog in ontwikkeling en zal op zijn vroegst over enkele jaren beschikbaar komen, afhankelijk van de uitkomsten van lopende studies en goedkeuringsprocedures.

Voor wie is welke optie het meest geschikt?

De keuze tussen Retatrutide en Mounjaro (Tirzepatide) hangt sterk af van de individuele gezondheidstoestand, medische voorgeschiedenis, behandeldoelen en de mate waarin een patiënt bepaalde bijwerkingen kan verdragen. Hoewel beide middelen gericht zijn op gewichtsbeheersing en de behandeling van type 2-diabetes, verschillen zij in werkingsmechanisme, klinische status en toepassingsgebieden.

Doelgroepen voor Retatrutide vs Mounjaro

Mounjaro is momenteel het meest geschikt voor:

• Patiënten met type 2-diabetes die onvoldoende reageren op standaardtherapieën zoals metformine.
• Personen met overgewicht of obesitas die behoefte hebben aan farmacologische ondersteuning, mits onder medisch toezicht.
• Patiënten die op zoek zijn naar een bewezen, goedgekeurd middel met een bekend veiligheidsprofiel.

Retatrutide kan in de toekomst interessant zijn voor:

• Personen met ernstige obesitas die onvoldoende resultaat behalen met bestaande behandelingen.
• Patiënten die baat zouden kunnen hebben bij een sterkere metabole stimulatie, bijvoorbeeld bij gecombineerde aandoeningen zoals obesitas én leververvetting (NASH).
• Individuen die deelnemen aan klinische studies en in aanmerking komen voor innovatieve therapieën.

Afwegingen op basis van medische voorgeschiedenis, doelen en tolerantie

Bij het maken van een keuze tussen beide middelen dienen de volgende aspecten overwogen te worden:

• Medische voorgeschiedenis: Personen met een voorgeschiedenis van pancreatitis of ernstige gastro-intestinale klachten dienen voorzichtig te zijn met incretine-agonisten.
• Behandeldoelen: Indien het primaire doel gewichtsverlies is, kan Retatrutide op termijn aantrekkelijker zijn vanwege het grotere potentieel; voor glykemische controle is Mounjaro momenteel de voorkeur.
• Tolerantie voor bijwerkingen: Patiënten die gevoelig zijn voor misselijkheid of maag-darmklachten kunnen baat hebben bij een middel met een rustiger opbouwschema en beter verdraagbaar profiel, zoals Mounjaro.

Advies voor overleg met zorgverleners

Omdat beide geneesmiddelen specialistische zorg vereisen, is overleg met een huisarts, internist of endocrinoloog van groot belang. Alleen een zorgprofessional kan op basis van laboratoriumresultaten, BMI, comorbiditeiten en medicatiehistorie bepalen welke behandeling het meest geschikt is. Daarnaast kan een arts ondersteuning bieden bij het verkrijgen van vergoeding, toegang tot klinische studies, en begeleiding bij bijwerkingen.

Samenvatting:

• Mounjaro is geschikt voor direct klinisch gebruik en bewezen effectief bij diabetes en overgewicht.
• Retatrutide is toekomstgericht, met mogelijk krachtiger werking, maar vereist nog bevestiging.
• De keuze moet altijd gebaseerd zijn op medische begeleiding en een zorgvuldige risico-batenanalyse.

Conclusie

Retatrutide en Mounjaro vertegenwoordigen twee krachtige behandelopties in de opkomende generatie geneesmiddelen voor type 2-diabetes en obesitas. Hoewel ze beide gericht zijn op het verbeteren van de metabole gezondheid, verschillen ze wezenlijk in samenstelling, werkzaamheid, beschikbaarheid en klinische status.

Mounjaro (Tirzepatide) is reeds goedgekeurd en klinisch beschikbaar in Nederland en Europa. Het werkt als een dual agonist (GLP-1 en GIP) en heeft bewezen effectief te zijn in zowel glykemische regulatie als gewichtsreductie. Het middel is goed verdraagbaar en voorzien van duidelijke richtlijnen voor medisch gebruik.

Retatrutide, daarentegen, is nog in ontwikkeling en wordt beschouwd als een triple agonist met mogelijk nog grotere effectiviteit, vooral op het gebied van gewichtsverlies. De voorlopige onderzoeksresultaten zijn veelbelovend, maar het geneesmiddel is op dit moment nog niet beschikbaar voor algemeen gebruik en vereist verdere validatie in fase 3-studies.

Geen “one-size-fits-all” oplossing

Er bestaat geen ‘one-size-fits-all’-oplossing voor de behandeling van obesitas of diabetes type 2. De keuze voor een bepaald geneesmiddel moet worden afgestemd op de individuele situatie, inclusief medische voorgeschiedenis, behandeldoelen, bijwerkingenprofiel en persoonlijke voorkeuren.

Tot slot is professionele medische begeleiding onmisbaar bij het overwegen of starten van deze behandelingen. Alleen een zorgverlener kan de juiste diagnose stellen, therapieën op maat aanbevelen en patiënten veilig begeleiden in het gebruik van innovatieve middelen zoals Mounjaro en – in de toekomst – Retatrutide. Een weloverwogen, gepersonaliseerde aanpak vergroot de kans op succesvolle, duurzame gezondheidsuitkomsten.

Veelgestelde vragen (FAQ) voor artikel